01/03/2007

Крајот, родниот

Од срцето до таму пат еден, само еден.
Те чека ли, чека, да, тебе, само тебе.
Условот е да ја сакаш и толку, само толку.
Ја напушташ ли – грев е, о, да, грев е.
Зар збор да смениш за цена? Која цена?
Родина зар имаш и друга? Нема друга.
Патот бележан со врвца од папок, твојот папок,
води во блаженство и спокој, или покој.
Оти од искон смислата на рајот е во крајот, само крајот.

No comments: